متن آهنگ تراژدی آریو
دانلود کد آهنگ پیشواز ایرانسل ، تکست و آوای انتظار همراه اول
به صدای دلم گوش ندادی وقتی که آرزوم حال خوب بود
وقتی که ارزش واسه ی من فقط معنویت جای پول بود
الان که گمم لا انزوا دیگه مهم نیس چقد میشنوی منو
حال دادی مشتی تو کارت درسته فقط دیدم من دیر نتیجشو
عصبی نشو خبری نی که نه من ناراحتم نه مهمه واس کسی
ولی این شانسا که کردی لا پاچم فقیرم کرد چون اِند کاسبی
این ثمرشه یه آدم ترکیده پخش و پلا لای دست نوشته هاش
یه آدم بدون ترتیب و ریتم ، ساکن جنب افتضاح
درد به عشق ما واسبست دست برنمیداره پا پس از این
ترانه ، شعر متن آهنگ جدید آریو تراژدی
تکست آهنگ تراژدی آریو
به صدای دلم گوش ندادی وقتی که آرزوم حال خوب بود
وقتی که ارزش واسه ی من فقط معنویت جای پول بود
الان که گمم لا انزوا دیگه مهم نیس چقد میشنوی منو
حال دادی مشتی تو کارت درسته فقط دیدم من دیر نتیجشو
عصبی نشو خبری نی که نه من ناراحتم نه مهمه واس کسی
ولی این شانسا که کردی لا پاچم فقیرم کرد چون اِند کاسبی
این ثمرشه یه آدم ترکیده پخش و پلا لای دست نوشته هاش
یه آدم بدون ترتیب و ریتم ، ساکن جنب افتضاح
درد به عشق ما واسبست دست برنمیداره پا پس از این
سناریو چرتی که نقش اصلیشم نمیکشه هیچ توی بطنش وله
گفتن حادقی واسه همین فکر نمیکردم در از دستت بره
ولی وقتش الان نبود الان که سر تا پام منطق دله
جالبه برام از چار سال پیش چیزی برام جای تعجب نداره
حتی اگه بشنوم کسی بت واسه ترویج تعصب نسازه
سوال داشتم قدیم زیاد ولی راغب نیستم پرسم الان
کاش میتونستم اذعان کنم حرفم ربطی به جرأت نداش
تو این تراژدی من بی شک گیرم ، که هر روز بیشتر عجیب تر میشم
و کابوسام هر چی دردناک تر باشه ، محو تو خواب عمیق تر میرم و
تو این تراژدی من بی شک گیرم این سیاستی که واسم دیکتش میکردیو
حفظش شدم وقتی که دیدم وضعمو میبینی و بی مکث میخندی
حق بت میدم این اعتراض نیست این انتقاده به نحوه عدلت
اینکه چقدر بتونی بفهمی بستگی داره به جنبه ی درکت
یاد دادی بم خط قرمز نشکونم حتی وقتی خم بودم
سوالی دارم از خودت بپرسم
اما چرا از تو وقتی بیشتر از همه به تو مشکوکم
از این شرایط در هم بر هم مغزم حس تنفر دارم
یادم نمیاد توی این چار سال یه ثانیه تنها با تمرکز باشم
دیروز و امروز و فردام پر ، جنم جربزه فریاد پر
بذا ببینم چی مونده واسم ها! خوشحالی لای اشکام پر
چالش بالن آرزو که هیچ ، دنیا به کام ژن خوب میچرخه پ
آدمای عادی تو محرمن دوستان آقازاده سیزده به در
عادی شده مث باقی ماجرا ، قانون طبیعته اقلیت
سود ببرن از طراحی و ساختن دنیای تاریک آدما
من امیدم به هیچ مونده ، مهم نی جریان چی بوده
میخوام آزادی رو تو خودم حس کنم ببینم حالم میزونه
ولی فعلا” من بی شک گیرم که هر روز بیشتر عجیب تر میشم
و کابوسام هرچی دردناکتر باشه محو تو خواب عمیق تر میرم و
تو این تراژدی من بی شک گیرم که هر روز بیشتر عجیب تر میشم
و کابوسام هر چی دردناک تر باشه محو تو خواب عمیق تر میرم
وقتی که ارزش واسه ی من فقط معنویت جای پول بود
الان که گمم لا انزوا دیگه مهم نیس چقد میشنوی منو
حال دادی مشتی تو کارت درسته فقط دیدم من دیر نتیجشو
عصبی نشو خبری نی که نه من ناراحتم نه مهمه واس کسی
ولی این شانسا که کردی لا پاچم فقیرم کرد چون اِند کاسبی
این ثمرشه یه آدم ترکیده پخش و پلا لای دست نوشته هاش
یه آدم بدون ترتیب و ریتم ، ساکن جنب افتضاح
درد به عشق ما واسبست دست برنمیداره پا پس از این
سناریو چرتی که نقش اصلیشم نمیکشه هیچ توی بطنش وله
گفتن حادقی واسه همین فکر نمیکردم در از دستت بره
ولی وقتش الان نبود الان که سر تا پام منطق دله
جالبه برام از چار سال پیش چیزی برام جای تعجب نداره
حتی اگه بشنوم کسی بت واسه ترویج تعصب نسازه
سوال داشتم قدیم زیاد ولی راغب نیستم پرسم الان
کاش میتونستم اذعان کنم حرفم ربطی به جرأت نداش
تو این تراژدی من بی شک گیرم ، که هر روز بیشتر عجیب تر میشم
و کابوسام هر چی دردناک تر باشه ، محو تو خواب عمیق تر میرم و
تو این تراژدی من بی شک گیرم این سیاستی که واسم دیکتش میکردیو
حفظش شدم وقتی که دیدم وضعمو میبینی و بی مکث میخندی
حق بت میدم این اعتراض نیست این انتقاده به نحوه عدلت
اینکه چقدر بتونی بفهمی بستگی داره به جنبه ی درکت
یاد دادی بم خط قرمز نشکونم حتی وقتی خم بودم
سوالی دارم از خودت بپرسم
اما چرا از تو وقتی بیشتر از همه به تو مشکوکم
از این شرایط در هم بر هم مغزم حس تنفر دارم
یادم نمیاد توی این چار سال یه ثانیه تنها با تمرکز باشم
دیروز و امروز و فردام پر ، جنم جربزه فریاد پر
بذا ببینم چی مونده واسم ها! خوشحالی لای اشکام پر
چالش بالن آرزو که هیچ ، دنیا به کام ژن خوب میچرخه پ
آدمای عادی تو محرمن دوستان آقازاده سیزده به در
عادی شده مث باقی ماجرا ، قانون طبیعته اقلیت
سود ببرن از طراحی و ساختن دنیای تاریک آدما
من امیدم به هیچ مونده ، مهم نی جریان چی بوده
میخوام آزادی رو تو خودم حس کنم ببینم حالم میزونه
ولی فعلا” من بی شک گیرم که هر روز بیشتر عجیب تر میشم
و کابوسام هرچی دردناکتر باشه محو تو خواب عمیق تر میرم و
تو این تراژدی من بی شک گیرم که هر روز بیشتر عجیب تر میشم
و کابوسام هر چی دردناک تر باشه محو تو خواب عمیق تر میرم