متن آهنگ حس گنگ کرنال
دانلود کد آهنگ پیشواز ایرانسل ، تکست و آوای انتظار همراه اول
یه حسه گُنگ یه قلبِ زخمی
یه بعدی کـه میکنه این مغزو دستگیر
سِزایه بی تفاوتی شد، جسم سردی
کـه نیست تو وجودش بخشِ گرمی
هنو دارم پامو میکشم عقب!
از گذشته یه تجربه دارایی فقط
یه حالی کـه نیس توش صدائه منم
یه دردی کـه باعث شد بخوابه تنم
نا اُمید میره میاد مثه چراغِ اتاقم
ترانه ، شعر متن آهنگ جدید کرنال حس گنگ
تکست آهنگ حس گنگ کورنال
یه حسه گُنگ یه قلبِ زخمی
یه بعدی کـه میکنه این مغزو دستگیر
سِزایه بی تفاوتی شد، جسم سردی
کـه نیست تو وجودش بخشِ گرمی
هنو دارم پامو میکشم عقب!
از گذشته یه تجربه دارایی فقط
یه حالی کـه نیس توش صدائه منم
یه دردی کـه باعث شد بخوابه تنم
نا اُمید میره میاد مثه چراغِ اتاقم
منو سیاهی روشنم کرد یه نوشته تو قابم
یه مرگ مثه خواب! حس نکنی تو جنگی
برا جدایی نیازی نی به کالبد رنگی
هنو میکشم این نفسو به بالا
ســــوز میده تو روحم ضربانِ بالام
یه درد عمقی کـه نداره سطحی
حبس میشی تو خودت به جرم قبلی
ساده ها پیچیده مثه گُل رویه خاک
زجه میزنی هـی تهش تکی میشی چال
بین خوشیات کـه غمات میکنن گُمت
مثه وقتی کـه میگردی تو آینه دنبال خودت
هنو دست دراز میشه به روت
ولی ترجیح میدی سّمُ به کمک پادزهر
تا وقتی واسه یه قدمی زور تو پام هس
تنهایی رو میپرستم تو شکست آخر…
[ کورس
مـن تنهــا تو این آســمون دارم بـا خـودم میجــنگم
تــو دنیـام حـس خـوبی نیـست دارم دنبــاله خـودم میـگردم
[ ورس 2 ]
همه جوره میسازی با همه
ولی هیشکی تو مُدلت نی
از این زندگی ساختی یه دور برگردون
به عوارضِ نقطه ی صفر مغزیت
یه نگاه بی رمق به همه خواسته هات
کـه آب شدن به خشکیِ جایه پات
یه صدایه خنده تو نگاه قبلت!
خاطره ساخت، فقط تو قاب عکست
گاهی یه حسیو میشه تو جمله گفت
ولی درکش قفله رو شعرایه جرم!
مثه تحرک بدنم کـه نیازه بخونه
محاله کسی بخاد الانِ غالبم بُتن
من حاصل سردی تو اوج گرمام
یه اوج سکوت تو موج فردام
یه نگاه آشنا طرف غریبه ها
یه دستی تکون میده برام هر بار
غریبست چون کـه یادمه گذشتم
من کـه حتی یادم میره آیندمو
کوله بارم بِم یاد داد
با سایم برم جلو
الانع ک خلاف جهت همه بلند شمُ
یه بعدی کـه میکنه این مغزو دستگیر
سِزایه بی تفاوتی شد، جسم سردی
کـه نیست تو وجودش بخشِ گرمی
هنو دارم پامو میکشم عقب!
از گذشته یه تجربه دارایی فقط
یه حالی کـه نیس توش صدائه منم
یه دردی کـه باعث شد بخوابه تنم
نا اُمید میره میاد مثه چراغِ اتاقم
منو سیاهی روشنم کرد یه نوشته تو قابم
یه مرگ مثه خواب! حس نکنی تو جنگی
برا جدایی نیازی نی به کالبد رنگی
هنو میکشم این نفسو به بالا
ســــوز میده تو روحم ضربانِ بالام
یه درد عمقی کـه نداره سطحی
حبس میشی تو خودت به جرم قبلی
ساده ها پیچیده مثه گُل رویه خاک
زجه میزنی هـی تهش تکی میشی چال
بین خوشیات کـه غمات میکنن گُمت
مثه وقتی کـه میگردی تو آینه دنبال خودت
هنو دست دراز میشه به روت
ولی ترجیح میدی سّمُ به کمک پادزهر
تا وقتی واسه یه قدمی زور تو پام هس
تنهایی رو میپرستم تو شکست آخر…
[ کورس
مـن تنهــا تو این آســمون دارم بـا خـودم میجــنگم
تــو دنیـام حـس خـوبی نیـست دارم دنبــاله خـودم میـگردم
[ ورس 2 ]
همه جوره میسازی با همه
ولی هیشکی تو مُدلت نی
از این زندگی ساختی یه دور برگردون
به عوارضِ نقطه ی صفر مغزیت
یه نگاه بی رمق به همه خواسته هات
کـه آب شدن به خشکیِ جایه پات
یه صدایه خنده تو نگاه قبلت!
خاطره ساخت، فقط تو قاب عکست
گاهی یه حسیو میشه تو جمله گفت
ولی درکش قفله رو شعرایه جرم!
مثه تحرک بدنم کـه نیازه بخونه
محاله کسی بخاد الانِ غالبم بُتن
من حاصل سردی تو اوج گرمام
یه اوج سکوت تو موج فردام
یه نگاه آشنا طرف غریبه ها
یه دستی تکون میده برام هر بار
غریبست چون کـه یادمه گذشتم
من کـه حتی یادم میره آیندمو
کوله بارم بِم یاد داد
با سایم برم جلو
الانع ک خلاف جهت همه بلند شمُ