متن آهنگ نغمه علی سورنا
دانلود کد آهنگ پیشواز ایرانسل ، تکست و آوای انتظار همراه اول
در این سرما گرسنه، زخم خورده
دویم آسیمه سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم، آزادیم، آزاد
دلم بارونِ باروتِ خون
کارونِ کارون، تووی باتلاقِ کانونِ قانون
سنگین میمیرم آرومِ آروم
انتخاب هزینه و راه
یعنی مرگِ من توو زمینِ شما
یعنی بخوره ده تا ازتون سیر نمیشه
ترانه ، شعر متن آهنگ جدید علی سورنا نغمه
تکست آهنگ علی سورنا نغمه
در این سرما گرسنه، زخم خورده دویم آسیمه سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را نگهبانیم، آزادیم، آزاد
[ورس یک]
دلم بارونِ باروتِ خون
کارونِ کارون، تووی باتلاقِ کانونِ قانون سنگین میمیرم آرومِ آروم
انتخاب هزینه و راه یعنی مرگِ من توو زمینِ شما
یعنی بخوره ده تا ازتون سیر نمیشه شیری که نمیدونه قبیله کجاست
قبیله کجاست پشت سرمه رُس خونی که توو رُس تنمه
دستم هنو توو وحدت با شماست خودم اینجام چون أ مچ زدمش
بیا بالا قله که رنگ دروغِ کوه پایه های قشنگ دروغِ اگه
من داری بیا بخور توو تنم که همه دنیا غیره جنگ دروغه
به خیالتون زدین توو سوتونِ خالیه کله ی فعل بی چوپونِ تاریخ
واسه شما همون خوب خوبِ با تیر کمون اومدین وسطِ توپخونه لا*یا
میان مایه گیر یعنی من داد میزنم خسارت نمیدم
خوبه خماری پس نمیدم نمیکشم ولی نئشه میشم
که خسارت درد همون صدای جرمه که کجای هنر ایستادی به ازای عمرت
هرزه بازنده ها رفیقِ همن دوستی با شما مثلِ لباسِ فرمِ
صدایی که کج بره گم کرده راهِ گُلو که بخوای و نمیشه نوکره داس
باشه خونه ی خرگوش توو دندونِ شیر اگه نَمیره توو کلاهِ شعبده باز
[کروس]
توو آوازه سگ ها ، زخمِ زنگار توو باتلاقِ مرگ ، زنگار
زوزه ی آزاده چند؟ زوزه ی آزاده چند؟
آوازه آزاده چند؟ آزاده چند؟ آزاده چند؟
[ورس دو]
من از حق نمیترسم از جنگ نمیترسم
کلِ زندگیم یه درده بی مقصده پنجه میکشم رو چنگه ی جنگل
اگه غیره این بود همه نورو پرده میکردم شمشیره تووی قانونِ طبیعت
برم توو شکمش بر نمیگردم پروانه ها روی صورتم میرقصیدن
کارشون تموم بود اگه عطسه میکردم کلکم توو آبِ آلوده گندید
وقتی کناره پارو نشستین یعنی مرگِ توو تابوت جعلی
نه اینا توو قانونِ من نیست در میره تیر برا پَر میزنن آژیر
معمولا بعده خطر میارن خون واسه ترمیمِ پروازه من
که اگه چرب باشه کبدمو درمیارم خشاب باشه تیری به پَروم
به دلیل کبودی تن با گریم کبود به تماشاگرای بازی شک دارم
اگه ببره شوره تندش شیرینِ شرور که جهان میزنه تووی افراط
تا جایی که نگاه میمیره احساس تا داری با شیپوره درد مبارزه کن
توو مارشِ نبرد تا انسان آزادی که نه
نکرده اطلسی رقص نزده به دست کسی دست
وقتی هدف قدرت فقط توو جنگِ توو این مسیر اثر رپ وسیله است
توو رشده وابستگی چرک زمان میان مایگی با نرخِ کلان
یا بد باش یا بد واسه بد که اگه رفتی کم بشه أ جِرم جهان
[کروس]
توو آوازه سگ ها ، زخمِ زنگار توو باتلاقِ مرگ ، زنگار
زوزه ی آزاده چند؟ زوزه ی آزاده چند؟
آوازه آزاده چند؟ آزاده چند؟ آزاده چند؟
ولیکن عزت آزادگی را نگهبانیم، آزادیم، آزاد
[ورس یک]
دلم بارونِ باروتِ خون
کارونِ کارون، تووی باتلاقِ کانونِ قانون سنگین میمیرم آرومِ آروم
انتخاب هزینه و راه یعنی مرگِ من توو زمینِ شما
یعنی بخوره ده تا ازتون سیر نمیشه شیری که نمیدونه قبیله کجاست
قبیله کجاست پشت سرمه رُس خونی که توو رُس تنمه
دستم هنو توو وحدت با شماست خودم اینجام چون أ مچ زدمش
بیا بالا قله که رنگ دروغِ کوه پایه های قشنگ دروغِ اگه
من داری بیا بخور توو تنم که همه دنیا غیره جنگ دروغه
به خیالتون زدین توو سوتونِ خالیه کله ی فعل بی چوپونِ تاریخ
واسه شما همون خوب خوبِ با تیر کمون اومدین وسطِ توپخونه لا*یا
میان مایه گیر یعنی من داد میزنم خسارت نمیدم
خوبه خماری پس نمیدم نمیکشم ولی نئشه میشم
که خسارت درد همون صدای جرمه که کجای هنر ایستادی به ازای عمرت
هرزه بازنده ها رفیقِ همن دوستی با شما مثلِ لباسِ فرمِ
صدایی که کج بره گم کرده راهِ گُلو که بخوای و نمیشه نوکره داس
باشه خونه ی خرگوش توو دندونِ شیر اگه نَمیره توو کلاهِ شعبده باز
[کروس]
توو آوازه سگ ها ، زخمِ زنگار توو باتلاقِ مرگ ، زنگار
زوزه ی آزاده چند؟ زوزه ی آزاده چند؟
آوازه آزاده چند؟ آزاده چند؟ آزاده چند؟
[ورس دو]
من از حق نمیترسم از جنگ نمیترسم
کلِ زندگیم یه درده بی مقصده پنجه میکشم رو چنگه ی جنگل
اگه غیره این بود همه نورو پرده میکردم شمشیره تووی قانونِ طبیعت
برم توو شکمش بر نمیگردم پروانه ها روی صورتم میرقصیدن
کارشون تموم بود اگه عطسه میکردم کلکم توو آبِ آلوده گندید
وقتی کناره پارو نشستین یعنی مرگِ توو تابوت جعلی
نه اینا توو قانونِ من نیست در میره تیر برا پَر میزنن آژیر
معمولا بعده خطر میارن خون واسه ترمیمِ پروازه من
که اگه چرب باشه کبدمو درمیارم خشاب باشه تیری به پَروم
به دلیل کبودی تن با گریم کبود به تماشاگرای بازی شک دارم
اگه ببره شوره تندش شیرینِ شرور که جهان میزنه تووی افراط
تا جایی که نگاه میمیره احساس تا داری با شیپوره درد مبارزه کن
توو مارشِ نبرد تا انسان آزادی که نه
نکرده اطلسی رقص نزده به دست کسی دست
وقتی هدف قدرت فقط توو جنگِ توو این مسیر اثر رپ وسیله است
توو رشده وابستگی چرک زمان میان مایگی با نرخِ کلان
یا بد باش یا بد واسه بد که اگه رفتی کم بشه أ جِرم جهان
[کروس]
توو آوازه سگ ها ، زخمِ زنگار توو باتلاقِ مرگ ، زنگار
زوزه ی آزاده چند؟ زوزه ی آزاده چند؟
آوازه آزاده چند؟ آزاده چند؟ آزاده چند؟
